ငါနဲ့တူတူရွိေနေပးခဲ့တဲ့... မင္းတုိ့
ငါနဲ့တူတူရယ္ေမာခဲ့တဲ့... မင္းတုိ့
ငါနဲ့တူတူအတန္းတက္ခဲ့တဲ့.. မင္းတုိ့
ငါ့ကုိအားေပးခဲ့တဲ့..... မင္းတုိ့
ငါ့နဲ့တူတူေက်ာင္းေၿပးခဲ့တဲ့... မင္းတုိ့
ငါနဲ့projectတူတူထြက္ခဲ့တဲ့ မင္းတုိ့
ငါနဲ့တူတူTripထြက္ခဲ့တဲ့ မင္းတုိ့
ငါ့ကုိခ်စ္ခင္ခဲ့ၾကတဲ့ မင္းတုိ့
ငါနဲ့တူတူငုိခဲ့ၾကတဲ့ မင္းတုိ့
ငါနဲ့တူတူက်ရူံခဲ့ၾကတဲ့ မင္းတုိ့
ငါနဲ့တူတူေပါခဲ့ၾကတဲ့ မင္းတုိ့
ငါ့ကုိေမတၱာဓါတ္ေတြေပးတဲ့ မင္းတုိ့
ေရေၿမရပ္ၿခား မွာရွင္သန္ေနမယ့္ မင္းတုိ့၊ငါတုိ့
အမိေၿမမွာလူပ္ရွားေနမယ့္ မင္းတုိ့ငါတုိ့
ဘ၀အတြက္ေပးဆပ္ေနၾကတဲ့ မင္းတုိ့ငါတုိ့
ကမၻာရဲ့ တစ္ေနရာ မွာ ရွိ ေန ဦးမယ့္ မင္းတုိ့၊ငါတုိ့
ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ညတစ္ည မွာေတာ့...အားလုံးၿပန္ဆုံႏုိင္ေကာင္းရဲ့.....
ေရး
စာေရးသူကုိ ေအာက္တုိဘာ လ ၄ ရက္ ေန႔ ၁၉၉၄ မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ တြင္ ဖြားၿမင္ပါတယ္ ဘာရယ္ မပာုတ္ ကုိယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ က အေၾကာင္းအရာေလးေတြ၊ ကုိယ့္ရဲ့ ထင္ၿမင္ယူဆခ်က္ေလးေတြ ကုိ စာစီကုံးလုိ႔ ေရးခ်င္မိတာပါ. ႏုနယ္တဲ့အေတြးအေခၚ မရင့္က်က္တဲ့ အသိဥာဏ္ေၾကာင့္ စာမ်ား ထဲမွာ အမွားအယြင္း မ်ားပါခဲ့လွ်င္ ေတာင္းပန္ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။
Wednesday, November 28, 2012
သူငယ္ခ်င္း
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဖ်ားေနတဲ့ အခါ ၿပဳစုေပး ခ်င္တာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ့ေစတနာပါ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အားငယ္ေနတဲ့အခါ အားေပခ်င္တာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ရဲ့ ဆႏၵ ပါ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အကူအညီလုိတဲ့အခါ ကူညီေပးခ်င္တာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ့ ေမတၱာပါ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေအာင္ၿမင္ေနတဲ့အခါ ဂုဏ္ၿပဳေပးခ်င္တာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရဲ့ မုဒိတာပါ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ က်ရူံးေနတဲ့အခါ ၿပန္လည္ေကာင္းမြန္ေစခ်င္တာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရဲ့ ကုိယ္ခ်င္းစာမူပါ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကုိအၿမဲေပ်ာ္ေစခ်င္တာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရဲ့ ခံစားမူပါ..
ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ကုိယ့္ရဲ့ေစတနာ ေတြကုိ နားမလည္ႏုိင္တဲ့အခါမွာ၊ ကုိယ့္ကုိသစၥာေဖါက္တဲ့အခါမွာ သူငယ္ခ်င္းေနာက္တစ္ေယာက္ ရဲ့ ေႏြးေတြးမူကုိ ရယူခ်င္တာ ကေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ႏွလုံသားတဲက အမွန္တရား တစ္ခုပါပဲ
သာလွသုိ့ေပးစာမ်ား (၁)
သုိ႔သာလွ
သာလွေရ…..က်ုဳပ္ရြာကထြက္သြားကတည္းက အဆက္အသြယ္ေတြ ၿပတ္ေနတာေနာ္..ဘယ္လုိတုန္း…က်န္းမာပါလုိ႔လန္းၿဖာရဲ့လား..က်ဳပ္လဲခုမွ ၿမန္မာလုိေရးရေတာ့တယ္..သာလွေရ….ဒီမွာ ၿမန္မာလုိေရးဖုိ႔ေနေနသာသာ ဘုိလုိ ဘဲမွုတ္ေနရတယ္..သူတုိ႔လုိ ခ်ိစ္ သံေတာ့ ဘယ္ပာုတ္မလဲ…ငပိသံနဲ႔talk ရတာေပါ့..အဲ့လဲ့ က်ဳပ္အခု ဘုိလုိ လဲ နဲနဲ ပါးပါး ညပ္တသံုးမယ္ေနာ္…ပာဲပာဲ..ဒါနဲ႔အရီးတုိ့ ဘြားေတာ္ တုိ့ မာရဲလားေပာ့…တုိ႕အေဖ ေကာ အရင္လုိအလုပ္ရွုပ္ဆဲပဲလား…က်ဳပ္လဲရြာကုိသတိရပါတယ္….ရြာမွာ က easy going life ဆုိေတာ့..က်ုုဳပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့…ဒီမွာက ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး ပုဆိန္ရုိးကုိး…ဒါနဲ့ ေၿပာရဦးမယ္ သာလွေရ….ဒီမွာ အစားအေသာက္မေကာင္းဘူးပာ…..သူတုိ့အစာ ေတြ ငါေတာ့ ၾကိဳက္ေပါင္..ဘာတဲ့ Pepperoni ဆုိလား Salami ဆုိလား…က်ဳပ္တုိ့ ရြာက ေရွာက္သီးသုပ္နဲ႔ေတာင္ ယွဥ္လုိ့မရပါဘူး….က်ဳပ္ေတာ့ရြာပာင္း ရြာ ထမင္းကုိ လြမ္းတယ္…Mr Bean ၾကည့္ရင္း ထမင္းနဲ႔အသည္းအၿမစ္ စားခဲ့တာေတြ….တရုတ္တန္းက ရြာက တရုတ္မ ဘူးဘူးမနဲဲ႕ ရခုိင္မုန္႕တီအုပ္ခဲ့တာေတြေလ….သတိရတယ္…ဒါနဲ႕ ပာုိ ေတာင္ညြန့္ က ဂါးဂါး ကၽြန္းစိန္ ကေတာ့ ဒီမွာ အုိေကေနေလရဲ့…အဲ့မိန္းမက ရြာမွာတည္းက စပက္ကတီတုိ့ ပီဇာ တုိ႕အုပ္တဲ့ မိန္းမေလ…သူဒီမွာ အုိေကမွာ ဆုိေၿပေနေလရဲ့…ဒါနဲ့ သာလွေရ…ဒီမွာ ေအးတထက္ ေအးလာပီ…ၾကီးေတာ္ ေပးလုိက္တဲ့ေစာင္ ေတာင္ မကယ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး..ဘြားေတာ္ထုိးေပးလုိက္တဲ့ scarf ေလးေတြ ၀တ္ေနရပီကြ..ဘြားေတာ္ၾကီးကုိ သတိရတယ္လုိ့ သတင္းပါးေပးပါအုန္း ေနာ္…ပာုိတေလာ က က်ဳပ္ဖ်ားတယ္..က်ုဳပ္ေလ ေမတုိ့ေဖတုိ့ ၿပဳစုေပးတာေတြ သတိရလုိက္တာ….အဲ သာလွေရ…တုိ့အိပ္ေတာ့မယ္…ေနာက္ေန့ေတြ လွုပ္ရွားဖုိ႕က်ဳပ္အိပ္ရဦးမယ္….ေနာက္စာထပ္ေရးအုန္းမယ္….ရြာကုိလြမ္းတယ္ေပာ့…အားရင္စာၿပန္လွည့္အုန္း…..
ရြာက ၂၄၃ ဘစ္ၾကီးကုိသတိရေနတဲ့
ၿမိဳ့ေရာက္ စုိးစုိး (သရပါ)
အုိဘယ္သူခ်င္း
ပာုိအရင္က အမွတ္တရ
တုိ႔သူငယ္ခ်င္း ေပါင္းကာစုစုံ
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ တူယွဥ္တြဲလုိ႔
စာေတြၿပိဳင္ကာ တူကာၾကိဳးစား
အထက္တန္းကုိ ေအာင္ၿမင္ဂုဏ္ထူး
ၾကည္နူးေပ်ာ္ရြင္ ၿပံဳးပန္းေ၀၍
ၿမဴးတူးေပ်ာ္ပါး ကုန္လြန္မုိးေဆာင္း
အုိ...အုိဘယ္သူခ်င္း
လုိင္းစုံကြဲ၍ ခုမ်ားခ်ိန္မွာ
ရင္မွာတမ္းတ တူမဆုံၿပီ.
ဘ၀ဆန္ခ်ီ ေလွာ္ခတ္ေပၿပီ။
စုိးယုႏုိင္
၁၂.၁၀.၂၀၁၂
၁၁း၂၉
သာလွသုိ႔ေပးစာမ်ား (၂)
ပာဲ့ သာလွေရ...
စာေမးပြဲေတြ လဲ ၿပီးပီ...အမွတ္ေတြလဲသိၿပီ...ေက်ာင္း၄ ၇က္ ပိတ္ လုိ႔ ၿပန္ေတာင္ ဖြင့္ေနၿပီ...အမွတ္ေတြ ေတာ့ မေၿပာေတာ့ပါဘူး..ပာဲပာဲ...ဒီလုိပါပဲ ငသာလွရယ္....ဦးဆန္းေအာင္ (USA) မွာ လဲ ေပ်ာ္တယ္လဲမပာုတ္ မေပ်ာ္ဘူးလဲမပာုတ္ပါဘူး..ခု ေတာ့ စာလဲ သိပ္မမ်ားေသး..အတန္း တစ္ခ်ိဳ႔လဲ ၿပီးသြားၿပီဆုိေတာ့ နဲနဲ အားယားေနတယ္ ဆုိပါေတာ့...ကဲ ဒါေတြ ထားလုိက္ပါ. က်ဳပ္ ေတာသား ၿမိဳ႕ေရာက္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ေၿပာရဦးမယ္...က်ဳပ္ NEW YORK CITY , Brooklyn ကုိသြားတုန္းကေပါ့..ေအာ္..Brooklyn Bridge ၾကီးေပၚမွာဓါတ္ပုံေတြ အပီ ရုိက္တာေပါ့... ဒါနဲ႔ NYC မွာေတာ့ LGBT ေတြမ်ားေလရဲ့ၿမန္မာလုိ ဆုိရင္ေတာ့ ေယာ္ကလ်ာ၊ မိန္းမလ်ာ၊ ႏွစ္ဖက္ခ်ြန္၊ သုံဖက္ခ်ြန္ ပာုိခ်ြန္ ဒီ ခြ်န္ အကုန္ခ်ြန္ ေပါ့ကြယ္...အဲ့တံတားၾကီး ေပၚမွာ ေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ က ၿမိန္ေရယွက္ေရ ႏွမ္းလုိ႕ က်ဳပ္တုိ႕ေတာသား ေတြ က ေတာ့ အထူးအဆန္း ဦးဂ်မ္း ၿဖစ္ေနတာေပါ့.. သူမ်ားေတြ က ေတာ့ပာန္မပ်က္ ပန္မပ်က္ ပဲ...ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့ နဲ႔ေလွ်ာက္ေနၾကတာ ေလ..နယူးေယာက္ ၿမင္ကြင္းေတြ ေၿပာရင္ ၿပီးမွာမပာုတ္ဘူး...ဒါနဲ႔ က်ဳက္ေသာက္ရွက္ေတြ ကြဲ တာ ေၿပာရ ဦးမယ္..သူတုိ႔ဆီမွာ Metro တဲ့ subway ေတြေလ...ေတာက ၿမိဳ႕ပတ္ရထား နဲ႔ေတာ့ လားလားမွမဆုိင္..သူတုိ႕ဆီမွာ metro က နယူးေယာက္ ရဲ့ အသက္ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ဆုိုလုိ မမွားဘူးေပါ့ကြာ..က်ဳပ္ လဲ ခပ္တည္တည္ တစ္ခါစီး ကတ္ေလး၀ယ္..ေတာက ပာုိ အစီ နဲ႔ အ၀င္း လဲ ပါပ...က်ဳပ္တုိ႔လဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး metro စိးဖုိ႔ subway gate ကုိ သြားၾကတာေပါ့..အဲ့ မွာ စတာပဲ..ပာုိ အစီနဲ႔ အ၀င္း ကေတာ့ ကတ္ၿဖတ္ၿပီး ေငါက္ေငါက္ နဲ႕ ၀င္သြားေကာ..႕က်ဳပ္လဲ ကတ္ၿဖတ္ ၿပီး ၀င္ မယ္ဆုိၿပီး ေရွ႕က အတန္း ၾကီး ကုိ ပာန္ေလးနဲ႔ တြန္းတာေပါ့..."ဘန္း"ဆုိ အတန္းၾကီးက ပိတ္သြားၿပီး ၀င္လုိ႕မရေတာ့ဘူး..အုိး က်ဳပ္လဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ ကတ္ၿဖတ္ ထပ္တြန္းေပါ့..."ဘန္း" ဆုိ ၿပီး ၀င္လုိ႕မရၿပန္ဘူး..အေနာက္က လူၾကီးကလဲ "hey man man ဆုိၿပီး ဘာညာသလကာ ေအာ္ ေကာ" က်ဳပ္လဲ ထူပူေနၿပီ...ဒီတစ္ခါလဲ ကတ္ကုိ ထပ္ၿဖတ္...ကပ္ကလဲ တစ္ခါတည္း နဲ့ ၿဖတ္မရ ဘုရားစာေတြ ရြတ္ၿပီး ၿပန္ၿပီး ကတ္ကုိ ၿဖတ္ရၿပန္ေရာ.. စိတ္ထဲမွာလဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ "လာေပာ့" ဆုိၿပီး ပာုိအေကာင္စီစီ ၿပတဲ့အတုိင္း အတန္းၾကီးကုိ တြန္း ၿပီး ၀င္လုိက္မွ ပဲ ရထား စီးဖုိ႔ အထဲ ေရာက္ေတာ့မယ္...က်ဳပ္မွာလဲ ရယ္အားထက္ ငုိအားသန္ ေပါ့..ေနာက္မွ သူတုိ႔ေၿပာတာ က်ဳပ္က ေၿပာင္းၿပန္ၾကီး တြန္းေနတာတဲ့..ရွက္လဲရွက္ ၀မ္းလည္းနဲ ပုိက္ဆံ ေဒၚလာ ၇ ေဒၚလာ ေလာက္လဲႏွေၿမာ ေပါ့ က်ဳပ္ကလဲ ေဇါက္ထုိး သမားကုိး သူမ်ား က အတည့္ဆုိ က်ုုဳပ္ကေၿပာင္းၿပန္...သိတယ္မလား..အဲ့ေန႔ က စကားေတာင္ မေၿပာႏုိင္ပါဘူး...ဘာပဲေၿပာေၿပာ ဦးဆန္းေအာင္ ေရာက္ အေတြ႔အၾကံဳတစ္ခုေပါ့...ခုၿပန္ေတြးခုေတာင္ ရွက္တယ္..ပာီးပာီး..ခုေတာ့ ေတာသား အေမာင္ က်ဳပ္ လဲ အနဲငယ္ေတာ့ လွည္လွ ပါၿပီ...ကဲသာလွေရ..၀မ္းအေရး အေၿပးေလြး လုိက္ဦးမယ္..ပာုိေန႔က ၾကီးေဒၚ ရဲ့ ၾကက္သားပာင္း နဲ့ ခ်ဥ္ရည္ပာင္း အိမ္မက္မက္တယ္... အားလုံးကုိ သတိ၇တယ္လုိ႕...ဒီတစ္ခါၿပန္လာရင္...၂၄၃ ၾကီး အ၀ စီးဦးမယ္...ကဲ သြားၿပီ ငသာလွေရ....အားရင္ယားရင္ စာေရးလဲ့..ဒါပဲ
ေတာက မင္းသမီးရွုးေနေန မ နဲ႔ ပာုိ စလုံးေရာက္ေဒၚ၀က္မ သမီး အိမ့္စန္ ကုိ သတိရေနတဲ့
စုိးစုိး(သရပါ)
ေခတၱ ဦးဆန္းေအာင္
ေဘြးထုပ္ ရဲ့ ဂုဏ္
“ညည့္နက္သန္းေခါင္ယံ…အိပ္မေပ်ာ္ေသးခ်ိန္ ဂစ္တာေလးကုိ အေဖာ္ၿပဳရင္းတီးခတ္စဥ္
....မုိးပြင့္ၾကယ္ေလး ၿပဴထြက္ခဲ့သလုိ အေဆာင္ သူေလးရဲ့အရိပ္ကုိေတြ႔ရင္…တီဆုိေနမယ္ မင္းဖုိ႔သီခ်င္းေတြ တစ္ညလုံးပဲ အင္းလ်ားလမ္းမေပၚမွာေလ” ေပာာင္းႏြမ္းႏြမ္း ၿပာႏုႏု tape စက္ေလး က သီခ်င္းသံေလး က ႏွင္းဆီေတြ ေ၀ေနတဲ့ အိမ္ေရွ႕ဧည့့္ခန္းေလးထဲမွာ ၿပန္႔လြင့္ေနပါတယ္
“အဲ့ သီခ်င္းကေလ ေမေမတုိ႔ေခတ္က နာမည္ၾကီးခဲ့တာေပ့ါ..မြန္းေအာင္ သီခ်င္းေတြ ကုိ အေဆာင္က ေက်ာင္းသား ေတြက ေမေမတုိ႔ အေဆာင္ ကုိ လာၿပီး ဆုိၾကတာေပါ့.” ေမေမ က သူ႔ ရဲ့ ေရွးေပာာင္း tape ေခြေလးေတြကုိ ၿပန္လည္စီရင္း ထုံးစံ အတုိင္း သူ႔ရဲ့ ေက်ာင္းသူဘ၀၊ သူတုိ႔ေခတ္ ရဲ့ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြ အေၾကာင္း ကုိ အစခ်ီ ဖုိ႔ ဇာတ္လမ္းစေနၿပီ.
“ အုိင္ တုိ႕ က ေတာ့ စုိင္းထီးဆုိင္ တုိ႔၊ လႊမ္းမုိး တုိ႔ကုိ အပီ ပာဲ ခဲ့တာေပါ့..ပာပာ..အဲ့တုန္းကဆို ညဖက္တုိင္း မုိးအလင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဂစ္တာေလးတီး သီခ်င္းေတြဆုိ လက္ဖက္သုပ္ေတြစား ၿပီး ေပ်ာ္စရာၾကီးကြာ” အေဖ နဲ႕ အေမ က စကားေၿပာရင္ အုိင္ နဲ႔ယူ ဆုိၿပီးေၿပာၾကတယ္…အခု လဲ အုိင္ က ေလ ဆုိ ၿပီး သူ႔ ဇာတ္လမ္း ကုိ အေမၾကီးကို အားက်မခံ ေၿပာေနၿပန္ပီ…
“သီခ်င္းေလးေတြကေတာ့ နားေထာင္လုိ႔ေတာ့ေကာင္းသား…ဒါေပမယ့္ သားကေတာ့စုိင္းစုိင္းတုိ႔၊ ရဲေလးတုိ႔ ကုိ ပဲ ၾကိဳက္တယ္…Rapping ေတြကုိ free style ရြတ္တာ ဘယ္ေလာက္ မုိက္လဲလုိ႔ “
ေပာာ ၾကည့္ အကုိအၾကီးဆုံး က အက်ီပြပြေတြ၀တ္ သူ႔ ေပါင္ ႏွစ္ဆ ေလာက္ရွိတဲ့ rapper ေဘာင္းဘီ ဆုိတဲ့ ပာာ ၾကီးကုိ မမ ၿပီး rapping ရြတ္ တာ ကို သေဘာ ၾကေန တာေလ..ခု လဲ အေမ့ မြန္းေအာင္ ကုိ သူၾကိဳက္တဲ့ J –me တုိ႔ စုိင္းစုိင္းတုိ႔ နဲ႔ ယွဥ္ေနၿပန္ၿပီ…
“ပာဲ့ ပာဲ့ ဘာ စုိင္းစုိင္း ေတြ ဒုိင္းဒုိင္းေတြ လုပ္ေနတာလဲ..က်ဳပ္တုိ႔ေခတ္တုန္းက ဆုိရင္ ဓါတ္ၿပားေခတ္ေလ..သြားေလသူ ၾကီး က ေန႔တုိင္း သူ႔ဓါတ္ၿပားစက္ၾကီး နဲ႔ ပာသၤာတ ထြန္းရင္ တုိ႔ ၊ မာမာေအး တုိ႔ကုိ နားေထာင္ခဲ့ၾကတာေပါ့..သီခ်င္းၾကီးေတြဆုိ လဲ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေလာက္လဲ..အဓိပါၸယ္ရွိလုိက္တာမွ နင္တုိ႔ ဘာတဲ့ မိကလီ လား မိစႏၵီ လား ေအး ဒင္း တုိ႔ နဲ႔ေတာ့ကြာပ”
ကဲ ၾကည့္ အဖြားေတာ္ က လဲ သူ႔ရဲ့ ဓါတ္ၿပားေပာာင္းၾကီး ကုိ ဖြင့္ေလၿပီ…ေမၾကီးစလုိက္တဲ့ မြန္းေအာင္ ဇာတ္လမ္း က ဇာတ္ရွိန္ၿမင့္လာၿပီ…သားကေတာ့ အဖြား ေၿပာတဲ့ မာမာေအးလဲမသိဘူး..အေမရဲ့ သီခ်င္းေတြလဲ နားမေထာင္ဖူးဘူး..အေဖ့ရဲ့ ခင္ေမာင္ တုိး ေတာင္ tape ေခြမွာ ေတြ႔ဖူးလုိ႔သိတာ..အကုိရဲ့ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ပာာေတြဆုိ ပုိဆုိး...
“ပာဲလုိ ေပာာင္းအာယူ” “ပာုိင္းဒီခ်ယ္ သက္(စ္) အုိင္အမ္ဖုိင္း၊ အန္ ယူ”
“ေပာာ ဆရာမေတာင္ ေရာက္လာၿပီပဲ..သူတုိ႔ ေက်ာင္းကပြဲ လဲ နီးလာၿပီေနာ္ ဆရာမ …အဲ့တာ သူ႔ကုိ သီခ်င္း နဲ႔ ကတာ လုပ္ေပးပါအုန္း ဆရာမရယ္”
ပာုတ္တယ္ သား တုိ႔ အဂၤလိပ္ေက်ာင္း မွာ ေနာက္အပါတ္ ကပြဲရွိတယ္…အဲ့တာ သားက အေရြးခံရတယ္ေလ..အဲ့တာ “ Que Sara Sara” သီခ်င္းဆုိ ၿပီးကရမွာတဲ့..
“ Well, let’s sing Que Sera Sera, သားသား” ဒီခ်ယ္က သူ႔ရဲ့ လယ္ဒါ အိတ္ၾကီးထဲ က အိုင္ပတ္ေလးထုတ္ၿပီး သီခ်င္း အသံခ်ေပးပါတယ္
“When I was just a little boy, I asked my mother, What will I be?
Will I be pretty, Will I be rich? Here what she said to me
“Que Sera Sera, whatever will be, will be.”
သားလဲ ဆရာမေၿပာတဲ့ အတုိင္း တေတြမလြဲဆုိၿပီး ပ်င္းတာနဲ႔ေရ ေသာက္ ခ်င္ တယ္ဆုိၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖး ကုိ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္
“၀ါဆုိ၀ါေခါင္ ေရေတြၾကီးလုိ႔သေၿပသီးမွဲ႔ ေကာက္စုိ႔ကြယ္” အိမ္ေနာက္ေမး က ပူစူးမ ကုိ သားနပ္ခါးပဲက်ား နဲ႔ သူ႔ေမာင္ ေလး ကုိ ေခ်ာ့သိပ္ေနပါတယ္..”ပာဲ့သမီး ဒီႏွစ္လြတ္လပ္ေရး သီခ်င္းဆုိၿပိဳင္ပြဲ က်ရင္ ေဘြးထုပ္ နဲ႔ တက္ကပာယ္…ငါတုိ႔တုန္းကဆုိ တြန္ေတးသိန္းတံရဲ့ အသီးတရာ အညာ တစ္ခု နဲ႔ ပြဲ က်ခဲ့တာပာဲ့” ပူစူးမ အေမ က သူ႔ႏုိ႔ညာေကာင္ ကုိ စာၿပေနရင္း သူ႔သမီးကုိ အားေပးေနေသးတယ္..
“ပာဲ့ေကာင္ေလး ေရေသာက္ တာ က လဲ ႏွစ္ကမၻာ ေလာက္ၾကာတယ္ပာယ္…ေနာက္ေန႔ ငါ ေရဘူး ေကာ ေသးဘူးေကာ ခ်ေပးထားမယ္…စာသင္ရမယ္ မရွိေသးဘူး ေရေပါက္ေလာက္ ေသးေပါက္ေလာက္ နဲ႔ မၿပီးႏုိင္ဘူး…ပာြန္း” ေပာာ ေမၾကီး ေအာ္ ေနၿပီး…ၿမန္ၿမန္ သြားမွ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ စာသင္ၿပီး ရင္ ဂိမ္းေဆာ့ရမယ့္ အခြင့္အေရးေလး လြတ္သြား ဦးမယ္..
“Okay, let’s start again”
ကဲ သားလဲ သီခ်င္းၿပန္ဆုိရေတာ့မယ္…ၿပီးရင္ ဂိမ္းေဆာ့ရရင္ ၿပီးတာပဲ…
“When I was just a little boy, I asked my mother, What will I be?
Will I be pretty, Will I be rich? Here what she said to me
“Que Sera Sera, whatever will be, will be.”
အိမ္ေရွ႔ ဧည့္ခန္း ထဲမွာေတ့ာ ႏွင္းဆီေတြလဲ ေ၀တုန္း အေမ့ရဲ့ မြန္းေအာင္ သံေနလဲ ေပ်ာက္သြား ၿပီ..အေဖ့ ခင္ေမာင္ တုိး လဲ ဘုတ္စေတး ေပ့ါ အစ္ကုိ ကေတာ့ နားက်ပ္နဲ႔ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ေနၿပီး ပါးစပ္က လဲ ပြစိပြစိ နဲ႔၊ အဘြား တစ္ေယာက္လဲ သူ႔အခန္းထဲမွာ သြားေလသူ ကို လြမ္းဆြတ္သတိရလုိ႔ မာမာေအး သီခ်င္း ေတာင္ မညီးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး…
“ငါတုိ႔ၾကက္ဖႏုိင္ႏုိင္ ေရႊဖလားနဲ႔ၾကက္သားကုိင္…နင္တုိ႔ၾကက္ဖရွုံးရွုံး ေၾကးဖလားနဲ႔ ၾကက္ေခ်းတုံး”
အိမ္ေနာက္ဖက္ကၿပင္မွာေတာ႔ပူစူးမ တစ္ေယာက္ သစ္သားေခ်ာင္း ကုိ မုိက္ကရုိဖုိး ပာန္လုပ္ၿပီး အဆုိေလ့က်င့္ေနေလရဲ့…သူ႔အေမက ေတာ့ ေကာ္နီ သီခ်င္းထဲကအတုိင္း သူ႔ေယာက်ၤား ကုိ ေကာ္လန္ေပၚမွာ ႏွုတ္ခမ္းနီ သူေလလိမ္တာ မိၿပီ မိသက္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့လား ေကာ္လန္ေပၚကအနီ စက္ တရားခံဘယ္သူလဲေပာ့ လို႔ေအာ္္ေနၿပန္ပါၿပီ…
ေရး
၂၉၊၁၁၊၂၀၁၂
မနက္၂ နာရီ
....မုိးပြင့္ၾကယ္ေလး ၿပဴထြက္ခဲ့သလုိ အေဆာင္ သူေလးရဲ့အရိပ္ကုိေတြ႔ရင္…တီဆုိေနမယ္ မင္းဖုိ႔သီခ်င္းေတြ တစ္ညလုံးပဲ အင္းလ်ားလမ္းမေပၚမွာေလ” ေပာာင္းႏြမ္းႏြမ္း ၿပာႏုႏု tape စက္ေလး က သီခ်င္းသံေလး က ႏွင္းဆီေတြ ေ၀ေနတဲ့ အိမ္ေရွ႕ဧည့့္ခန္းေလးထဲမွာ ၿပန္႔လြင့္ေနပါတယ္
“အဲ့ သီခ်င္းကေလ ေမေမတုိ႔ေခတ္က နာမည္ၾကီးခဲ့တာေပ့ါ..မြန္းေအာင္ သီခ်င္းေတြ ကုိ အေဆာင္က ေက်ာင္းသား ေတြက ေမေမတုိ႔ အေဆာင္ ကုိ လာၿပီး ဆုိၾကတာေပါ့.” ေမေမ က သူ႔ ရဲ့ ေရွးေပာာင္း tape ေခြေလးေတြကုိ ၿပန္လည္စီရင္း ထုံးစံ အတုိင္း သူ႔ရဲ့ ေက်ာင္းသူဘ၀၊ သူတုိ႔ေခတ္ ရဲ့ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြ အေၾကာင္း ကုိ အစခ်ီ ဖုိ႔ ဇာတ္လမ္းစေနၿပီ.
“ အုိင္ တုိ႕ က ေတာ့ စုိင္းထီးဆုိင္ တုိ႔၊ လႊမ္းမုိး တုိ႔ကုိ အပီ ပာဲ ခဲ့တာေပါ့..ပာပာ..အဲ့တုန္းကဆို ညဖက္တုိင္း မုိးအလင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဂစ္တာေလးတီး သီခ်င္းေတြဆုိ လက္ဖက္သုပ္ေတြစား ၿပီး ေပ်ာ္စရာၾကီးကြာ” အေဖ နဲ႕ အေမ က စကားေၿပာရင္ အုိင္ နဲ႔ယူ ဆုိၿပီးေၿပာၾကတယ္…အခု လဲ အုိင္ က ေလ ဆုိ ၿပီး သူ႔ ဇာတ္လမ္း ကုိ အေမၾကီးကို အားက်မခံ ေၿပာေနၿပန္ပီ…
“သီခ်င္းေလးေတြကေတာ့ နားေထာင္လုိ႔ေတာ့ေကာင္းသား…ဒါေပမယ့္ သားကေတာ့စုိင္းစုိင္းတုိ႔၊ ရဲေလးတုိ႔ ကုိ ပဲ ၾကိဳက္တယ္…Rapping ေတြကုိ free style ရြတ္တာ ဘယ္ေလာက္ မုိက္လဲလုိ႔ “
ေပာာ ၾကည့္ အကုိအၾကီးဆုံး က အက်ီပြပြေတြ၀တ္ သူ႔ ေပါင္ ႏွစ္ဆ ေလာက္ရွိတဲ့ rapper ေဘာင္းဘီ ဆုိတဲ့ ပာာ ၾကီးကုိ မမ ၿပီး rapping ရြတ္ တာ ကို သေဘာ ၾကေန တာေလ..ခု လဲ အေမ့ မြန္းေအာင္ ကုိ သူၾကိဳက္တဲ့ J –me တုိ႔ စုိင္းစုိင္းတုိ႔ နဲ႔ ယွဥ္ေနၿပန္ၿပီ…
“ပာဲ့ ပာဲ့ ဘာ စုိင္းစုိင္း ေတြ ဒုိင္းဒုိင္းေတြ လုပ္ေနတာလဲ..က်ဳပ္တုိ႔ေခတ္တုန္းက ဆုိရင္ ဓါတ္ၿပားေခတ္ေလ..သြားေလသူ ၾကီး က ေန႔တုိင္း သူ႔ဓါတ္ၿပားစက္ၾကီး နဲ႔ ပာသၤာတ ထြန္းရင္ တုိ႔ ၊ မာမာေအး တုိ႔ကုိ နားေထာင္ခဲ့ၾကတာေပါ့..သီခ်င္းၾကီးေတြဆုိ လဲ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေလာက္လဲ..အဓိပါၸယ္ရွိလုိက္တာမွ နင္တုိ႔ ဘာတဲ့ မိကလီ လား မိစႏၵီ လား ေအး ဒင္း တုိ႔ နဲ႔ေတာ့ကြာပ”
ကဲ ၾကည့္ အဖြားေတာ္ က လဲ သူ႔ရဲ့ ဓါတ္ၿပားေပာာင္းၾကီး ကုိ ဖြင့္ေလၿပီ…ေမၾကီးစလုိက္တဲ့ မြန္းေအာင္ ဇာတ္လမ္း က ဇာတ္ရွိန္ၿမင့္လာၿပီ…သားကေတာ့ အဖြား ေၿပာတဲ့ မာမာေအးလဲမသိဘူး..အေမရဲ့ သီခ်င္းေတြလဲ နားမေထာင္ဖူးဘူး..အေဖ့ရဲ့ ခင္ေမာင္ တုိး ေတာင္ tape ေခြမွာ ေတြ႔ဖူးလုိ႔သိတာ..အကုိရဲ့ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ပာာေတြဆုိ ပုိဆုိး...
“ပာဲလုိ ေပာာင္းအာယူ” “ပာုိင္းဒီခ်ယ္ သက္(စ္) အုိင္အမ္ဖုိင္း၊ အန္ ယူ”
“ေပာာ ဆရာမေတာင္ ေရာက္လာၿပီပဲ..သူတုိ႔ ေက်ာင္းကပြဲ လဲ နီးလာၿပီေနာ္ ဆရာမ …အဲ့တာ သူ႔ကုိ သီခ်င္း နဲ႔ ကတာ လုပ္ေပးပါအုန္း ဆရာမရယ္”
ပာုတ္တယ္ သား တုိ႔ အဂၤလိပ္ေက်ာင္း မွာ ေနာက္အပါတ္ ကပြဲရွိတယ္…အဲ့တာ သားက အေရြးခံရတယ္ေလ..အဲ့တာ “ Que Sara Sara” သီခ်င္းဆုိ ၿပီးကရမွာတဲ့..
“ Well, let’s sing Que Sera Sera, သားသား” ဒီခ်ယ္က သူ႔ရဲ့ လယ္ဒါ အိတ္ၾကီးထဲ က အိုင္ပတ္ေလးထုတ္ၿပီး သီခ်င္း အသံခ်ေပးပါတယ္
“When I was just a little boy, I asked my mother, What will I be?
Will I be pretty, Will I be rich? Here what she said to me
“Que Sera Sera, whatever will be, will be.”
သားလဲ ဆရာမေၿပာတဲ့ အတုိင္း တေတြမလြဲဆုိၿပီး ပ်င္းတာနဲ႔ေရ ေသာက္ ခ်င္ တယ္ဆုိၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖး ကုိ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္
“၀ါဆုိ၀ါေခါင္ ေရေတြၾကီးလုိ႔သေၿပသီးမွဲ႔ ေကာက္စုိ႔ကြယ္” အိမ္ေနာက္ေမး က ပူစူးမ ကုိ သားနပ္ခါးပဲက်ား နဲ႔ သူ႔ေမာင္ ေလး ကုိ ေခ်ာ့သိပ္ေနပါတယ္..”ပာဲ့သမီး ဒီႏွစ္လြတ္လပ္ေရး သီခ်င္းဆုိၿပိဳင္ပြဲ က်ရင္ ေဘြးထုပ္ နဲ႔ တက္ကပာယ္…ငါတုိ႔တုန္းကဆုိ တြန္ေတးသိန္းတံရဲ့ အသီးတရာ အညာ တစ္ခု နဲ႔ ပြဲ က်ခဲ့တာပာဲ့” ပူစူးမ အေမ က သူ႔ႏုိ႔ညာေကာင္ ကုိ စာၿပေနရင္း သူ႔သမီးကုိ အားေပးေနေသးတယ္..
“ပာဲ့ေကာင္ေလး ေရေသာက္ တာ က လဲ ႏွစ္ကမၻာ ေလာက္ၾကာတယ္ပာယ္…ေနာက္ေန႔ ငါ ေရဘူး ေကာ ေသးဘူးေကာ ခ်ေပးထားမယ္…စာသင္ရမယ္ မရွိေသးဘူး ေရေပါက္ေလာက္ ေသးေပါက္ေလာက္ နဲ႔ မၿပီးႏုိင္ဘူး…ပာြန္း” ေပာာ ေမၾကီး ေအာ္ ေနၿပီး…ၿမန္ၿမန္ သြားမွ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ စာသင္ၿပီး ရင္ ဂိမ္းေဆာ့ရမယ့္ အခြင့္အေရးေလး လြတ္သြား ဦးမယ္..
“Okay, let’s start again”
ကဲ သားလဲ သီခ်င္းၿပန္ဆုိရေတာ့မယ္…ၿပီးရင္ ဂိမ္းေဆာ့ရရင္ ၿပီးတာပဲ…
“When I was just a little boy, I asked my mother, What will I be?
Will I be pretty, Will I be rich? Here what she said to me
“Que Sera Sera, whatever will be, will be.”
အိမ္ေရွ႔ ဧည့္ခန္း ထဲမွာေတ့ာ ႏွင္းဆီေတြလဲ ေ၀တုန္း အေမ့ရဲ့ မြန္းေအာင္ သံေနလဲ ေပ်ာက္သြား ၿပီ..အေဖ့ ခင္ေမာင္ တုိး လဲ ဘုတ္စေတး ေပ့ါ အစ္ကုိ ကေတာ့ နားက်ပ္နဲ႔ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ေနၿပီး ပါးစပ္က လဲ ပြစိပြစိ နဲ႔၊ အဘြား တစ္ေယာက္လဲ သူ႔အခန္းထဲမွာ သြားေလသူ ကို လြမ္းဆြတ္သတိရလုိ႔ မာမာေအး သီခ်င္း ေတာင္ မညီးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး…
“ငါတုိ႔ၾကက္ဖႏုိင္ႏုိင္ ေရႊဖလားနဲ႔ၾကက္သားကုိင္…နင္တုိ႔ၾကက္ဖရွုံးရွုံး ေၾကးဖလားနဲ႔ ၾကက္ေခ်းတုံး”
အိမ္ေနာက္ဖက္ကၿပင္မွာေတာ႔ပူစူးမ တစ္ေယာက္ သစ္သားေခ်ာင္း ကုိ မုိက္ကရုိဖုိး ပာန္လုပ္ၿပီး အဆုိေလ့က်င့္ေနေလရဲ့…သူ႔အေမက ေတာ့ ေကာ္နီ သီခ်င္းထဲကအတုိင္း သူ႔ေယာက်ၤား ကုိ ေကာ္လန္ေပၚမွာ ႏွုတ္ခမ္းနီ သူေလလိမ္တာ မိၿပီ မိသက္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့လား ေကာ္လန္ေပၚကအနီ စက္ တရားခံဘယ္သူလဲေပာ့ လို႔ေအာ္္ေနၿပန္ပါၿပီ…
ေရး
၂၉၊၁၁၊၂၀၁၂
မနက္၂ နာရီ
Subscribe to:
Posts (Atom)
Popular Posts
-
စဥ္းစားၿဖစ္ပါတယ္။ အသက္ေလး နဲနဲရလာတာနဲ႔ အမ်ွ ၿဖစ္တည္မူမ်ားရဲ႔ မတည္ၿမဲမူ ကုိ အနည္းငယ္ နားလည္လာရပါတယ္။ နားလည္လာတာ နဲ႔အမွ် gratitude တန္ဖုိး...
-
ပာဲ႔သာလွေရ.... ဖြဘုတ္မွာ မၿမင္တာၾကာပ။ ဘယ္ေတြေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေတြေပါက္ေနတာလဲ။ ၾကည့္ရတာ ရြာမွာ EPC က မီးမၿဖတ္ေတာ့လုိ႔ ရုုပ္ရွင္ကားေတြ ...
-
အခ်ိန္ေတြကလဲ ကုန္တာၿမန္လွပါပိ။ အသက္ေတြလဲၾကီးလာၿပီ၊ ေလာဘေတြလဲ မ်ားလာၿပီ။ ေအာ္..ဘာလုိလုိနဲ႔ အေမရိကန္ႏုိင္ငံၾကီးမွာ စာသင္တာ တစ္ႏွစ္ခြဲ ေတာင္...
-
၃.၁၂.၂၀၁၂ ၿမဴေတြကလဲဆုိင္း မုိးေပါက္ေလးေတြကလဲ က်...ဒီေန႔ အတန္းတစ္တန္းပိတ္လုိ႔ ေလ..အခု ေန႔ခင္း က စၿပီးအားသြား ၿပီ..ဒီေ...
-
ခုတေလာ Fianl နီးလာပါၿပီ ဆုိမွ blogging ေရာဂါ စြဲကပ္ေနၿပန္ၿပီ...Tumblr ေလး check လုပ္လုိက္...Flickr မွာ အေကာင့္ေတြလုပ္...blog ကုိလဲ ေန႔စဥ္ po...